Γεννήθηκα σε κατασπαραγμένα από μίσος κορμιά
μέσα σε μια λίμνη από μαύρο αίμα
Ξύπνησα από βαθύ λίθαργο με το πρώτο ξέσπασμα οργής
Έχω για συντροφιά τις άμορφες σκιες των νοσηρών σου σκέψεων
Ζω στο σκοτάδι σου , μακρυά από τα χρώματα , από τους ήχους!
Ίσως και να μαι αδύναμη ακόμα
Μην με υποτιμάς όμως ... Υπάρχω!

Και είμαι ότι πιο αγνό κουβαλάς....