Π.Κροποτκιν,απόσπασμα από "Αναρχία"

Η διάρκεια άλλωστε του χρόνου που χρειάζεται μια οποιαδήποτε εργασία,
δε δίνει το αποτέλεσμα της ωφέλειας του ό,τι συντελέσθηκε μέσω αυτής της
εργασίας και οι ιδέες περί αξίας που εμφανίσθηκαν από τον Αδάμ Σμιθ μέχρι
και τον Μάρξ , δεν κατόρθωσαν να λύσουν το πρόβλημα περί αξίας. Άπαξ και
υπάρχει η διεργασία της ανταλλαγής , η αξία κάθε αντικειμένου γίνεται σύνθετη
και εξαρτάται από τις ανάγκες του συνόλου που εξυπηρετεί. Η αξία αποφαίνεται
πράγμα κοινωνικό
Αν μάλιστα θελήσουμε να αναλύσουμε τα δεινά της σημερινής οργάνωσης ,
κάθε εργαζόμενος γνωρίζει καλά πια πως η προσπάθεια της είναι να πουλήσει
ο εργάτης την εργατική του δύναμη
Επειδή όμως ο εργάτης δεν μπορεί να χρησιμοποιεί μόνος τη δύναμη του , αναγκάζεται
να πουληθεί σε αυτόν που του υπόσχεται να του δώσει δουλειά. Έτσι απαρνιέται τα κέρδη που ενδεχόμενα θα του απέφερε η εργασία του , παραχωρεί τα πάντα στα αφεντικά του, θυσιάζει
ακόμα και την ίδια του την ελευθερία και δέχεται  να μη μιλάει και να μην υποστηρίζει κανένα
δικαίωμα του.
η συσσώρευση του κεφαλαίου προέρχεται έτσι όχι απο την ιδιότητά του να απορροφάει
το υπερτίμημα αλλά από την ανάγκη του εργαζομένου να πουλήσει την εργατική του δύναμη